Liquid Sunlight op Ijsland

-Reykjavik, 19 mei 23:00 in de avond. We (Marry en Alexander) zijn aangekomen bij onze eerste AirB&B. De eigenaar van het appartement laat ons gastvrij binnen. Alles goed en wel. Totdat we er na een kwartier achter komen, dat we het appartement INCLUSIEF de Viking blijken te hebben gehuurd. Onze vriendelijke Viking heet Bjarne (Ijslands voor Beer -en het klopt in zijn geval) heeft een enorme baard en werkt als elektricien. Nadat we hebben geaccepteerd dat we de komende 3 dagen dus met elkaar opgescheept zitten, vragen we Bjarne of het altijd zulk lekker weer is in Ijsland. In de weer-app staat namelijk dat het de komende vijf dagen tussen de 20 en 25 graden zal zijn met een strak blauwe lucht -het lijkt hier Benidorm wel, prevelt Alexander…. Bjarne begint hard te lachen. Die avond was er op het nationale journaal een uitgebreid interview geweest met een meteoroloog, die enthousiast vertelde dat dit sinds 1965 (!) niet meer voor was gekomen. Je kan eens geluk hebben als je op vakantie gaat….

Daags later zijn we niet meer in Reykjavik (in het westen van IJsland), maar in Djupivugor, helemaal aan de oostzijde. We zitten daar bij Sigrid op haar familielandgoed, waar ze huisjes verhuurt en een restaurant bestiert. Het restaurant loopt als een tierelier zegt ze, maar gaat pas over een paar dagen open. We zitten met ons drieen buiten. Marry zit op de schommelstoel (zie foto) die Sigrid voor het restaurant heeft neergezet. Alhoewel het weer net vandaag even een dipje heeft, is het uitzicht wel majestueus: een prachtig meer met daarachter de heilige berg Bulandstindur (over de mythes en sages van deze piramide-vormige berg valt een boek te schrijven).

Sigrid is verbrand in het gezicht. Want net zoals alle Ijslanders heeft ze tot een dag of vijf geleden amper een straaltje zon gezien. Er lag zelfs nog sneeuw! Het plotselinge mooie weer heeft iedereen naar buiten gedreven, met als gevolg dat de bleke huid zeer snel verbrandt. Ze vertelt dat ze de winters en het voorjaar erg lastig vindt, de korte dagen met amper daglicht maken dat veel Ijslanders aan de anti-depressiva zitten. Marry’s ogen beginnen te flonkeren als ze dat hoort: ‘Liquid sunlight!’ roept ze. Sigrid kijkt haar vragend en een beetje bevreemdend aan. Wat bedoelt deze kruidenheks uit Nederland nu precies? ‘Liquid sunlight, dat is wat we in Nederland gebruiken in plaats van de chemische pilletjes anti-depressiva’ zegt Marry. ‘Het wordt gemaakt van Johanneskruid (de bloemetjes) die op olijfolie wordt gezet en daarna 1000 uur in de zon staat te trekken’. Marry rommelt wat in haar tasje en tovert er een klein flesje Johannesolie uit. Die hoort volgens haar tot de standaard reisuitrusting van elke kruidenheks. Ze geeft het flesje aan Sigrid die het wat twijfelend, doch dankbaar, in ontvangst neemt. ‘Elke ochtend een theelepel nemen!’  krijgt Sigrid als instructie mee.

Twee dagen later, bij het afscheid van onze lieve host Sigrid, wil ze Marry nog toevertrouwen dat ze stellig de indruk heeft dat de Johannesolie al begint te helpen.

-We gaan heel Ijsland aan de liquid sunlight zetten!

Auteur: Alexander Foelkel